Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού

Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Στις 21 Μαρτίου του 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι.

Από το αιματοκύλισμα στη Σάρπβιλ στις 21 Μαρτίου του 1960, κατά διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν ενάντια στο Απαρτχάιντ έως τις μέρες μας, ο ρατσισμός παραμένει μια σκοτεινή σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η βία σε όλες τις μορφές αλλάζει συνεχώς πρόσωπο και είναι επιτακτική η ανάγκη να αναγνωρίσουμε έγκαιρα τις νέες προκλήσεις και να θωρακίσουμε θεσμικά ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα. Εξαντλώντας κάθε περιθώριο που δίνει το Σύνταγμα και το νομικό πλαίσιο, οφείλουμε να εξαλείψουμε τον κίνδυνο γι' αυτούς που μπορεί να θεωρηθούν έκφραση του διαφορετικού. Γιατί στην πραγματικότητα, είμαστε όλοι διαφορετικοί άλλα και απόλυτα ίσοι, σε ένα Κράτος Δικαίου που διαφυλάσσει τη Δημοκρατία ως κόρη οφθαλμού.

Η ελληνική κοινωνία που παλεύει να μείνει όρθια και να διατηρήσει τη συνοχή της, καλείται να σηκώσει ένα δυσανάλογο βάρος, για το μέγεθος και τις δυνάμεις της, αυτό των προσφυγικών ροών. Σε μια Ευρώπη η οποία κωφεύει επιδεικτικά και στην οποία η ακροδεξιά μάχεται να ξανασηκώσει ανάστημα εξουσίας, αποτελεί ύψιστη δημοκρατική υποχρέωση η προστασία και η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των πολιτών, αλλά ιδιαίτερα των αδυνάμων. Των ατόμων και των ομάδων εκείνων, που στοχοποιούνται λόγω φυλής, χρώματος, θρησκείας, γενεαλογικών καταβολών, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου ή αναπηρίας.

Κάθε απόπειρα διακήρυξης μίσους, κάθε υποκίνηση ή άσκηση βίας, από οποιονδήποτε, οργανωμένα ή μεμονωμένα, ανώνυμα ή επώνυμα, πρέπει να μας βρει σθεναρά και αδιαπραγμάτευτα απέναντι, συνολικά ως ελληνική κοινωνία.